Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Η Ρία η Δικτατορία μας τα έκανε μαντάρα μια μέρα με....μανία

Ένα παραμύθι έκπληξη για μένα από την πρώτη φορά που το διάβασα καθώς όχι μόνο εξηγεί με απλά λόγια τη δημοκρατία και τη δικτατορία, εχει όμορφες εικόνες κτλ αλλά στο τέλος ξεσηκώνει τα παιδιά να φωνάζουν "όλοι μαζί, όλοι μαζί, είμαστε πάντα πιο δυνατοί"
Φέτος για να πω την αλήθεια λόγω χρόνου....είχα μόνο 2 μέρες να μιλήσουμε για το Πολυτεχνείο...είχα πει να μην το κάνω. Αλλά μια που πήρα την απόφαση και μια που την αναίρεσα. Γιατι; Μα γιατί συνειδητοποίησα τι είχαμε κάνει όταν αρχίσαμε να δένουμε σαν ομάδα...η παρακάτω εικόνα είναι΄από την αρχή της χρονιάς...το είχαμε κάνει στα πλαίσια της φιλίας και να που γράψαμε κάτι παρόμοιο....
 Ειχα εκτυπώσει εγχρωμα τις σελίδες του βιβλίου κάποια στιγμή και σκέφτηκα να τους το διαβάσω έτσι...σελίδα σελίδα...να τις βάζουμε στο πάτωμα και μετά να τις βάλουμε σε σειρά...
 εκτός από να τις βάλουμε σε σειρά, ο καθένας που εβαζε την επόμενη εικόνα μας ελεγε και την ιστορία πάλι....
 το διαβάσαμε λοιπόν...συζητήσαμε...φωνάξαμε πολύ δυνατά το σύνθημα της κυρά Δημοκρατίας που μας άρεσε πιο πολύ και βγήκαμε στην αυλή να παίξουμε...

οταν γυρίσαμε στη τάξη τι να δούμε;;;;Πω πω...καταστροφη!!!
Η Ρία η δικτατορία μάλλον μας άκουσε που φωνάζαμε το σύνθημα της κυρά Δημοκρατίας και άκουσε τα καλά λόγια που λέγαμε για αυτήν αντί για την Ρία και μάλλον ζήλεψε...θύμωσε και μας πήρε τα χρώματα από το παραμύθι...εφερε σκοτεινά, σκούρα όπως είναι ντυμένη αυτή....Πω πω...και όχι μόνο αυτό...μας πήρε και τα γράμματα!!πως θα διαβάσουμε τώρα;
( Εκτός από τη Ρία...είχαμε και το δαίμων του blog που δε μας αφήνει να βάλουμε σωστά τις φωτογραφίες για αυτό και είναι ανάποδες :)



πήραμε τις ασπρόμαυρες εικόνες και προσπαθήσαμε να τις βάλουμε στη σειρά....
και επειδή βρήκαμε και κάτι σκουπίδια πήγε μια μικρή να τα πετάξει...και τι να δει;;;;;
κάποιες εικόνες από το κανονικό παραμύθι ήταν στο πλάι από τα σκουπίδια!! Τις εφερε και συμπεράναμε οτι η Ρία ηταν τόσο βιαστική να ξεγλυστρίσει από την τάξη μας που τις παραπέταξε τις εικόνες και ευτυχώς τις βρήκαμε! Ημασταν τυχεροί!!Μας προστάτευσε η κυρά Δημοκρατία!!
αποφασίσαμε να τις βάλουμε σε μια σειρά και να ενώσουμε εικόνα με κείμενο παρατηρώντας προσεκτικά...

 Κυρία αυτές δεν μοιάζουν;


Να και αυτές κάπως ενώνονται....





Να και αυτές...έτοιμες!!
 και κάπως έτσι ενώσαμε όλο το παραμύθι....εκτός από το ότι μας θύμισε τα παζλ που ενώνουμε κομμάτια...μάθαμε κιόλας την έννοια και της αξία της εικόνας αλλά και του γραπτού λόγου...και όλα αυτά με συνεργασία...γιατί είπαμε...ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

ΤΑ ΒΡΑΧΙΟΛΙΑ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ



Κάπως ετσι αρχίσαμε φέτος να διαπραγματευόμαστε το θέμα του Πολυτεχνείου...ενα πολύ όμορφο παραμύθι και από αποψη εικονογράφησης και απλών νοημάτων για να μας βγουν οι εννοιες της αναρχίας, της δικτατορίας και της Δημοκρατίας.


Βρήκα από το ιντερνετ τα αντίστοιχα πουλιά της ιστορίας και με τη βοήθεια 2 βοηθών μου παίξαμε κουκλοθέατρο την ώρα της ανάγνωσης.

η καρακάξα που πήρε το σπίτι της πέρδικας...

Η πάπια που πάει να παραπονεθεί στο παγώνι....

ο σπίνος και η καρδερίνα που κάνουν φασαρία τα μεσάνυχτα

το σπουργιτάκι που ξεσήκωσε τα πουλάκια
αφού το διαβάσαμε και το παίξαμε και συζητήσαμε για ποιές εννοιες μας μιλάει το παραμύθι...αποφασίσαμε να φτιάξουμε τα περιστεράκια μας...αφού στο παραμύθι μας το περιστέρι μας είπε κάτι πολύ σοφό...να μην κάνουμε στον άλλο αυτό που δε θα θέλαμε να το κάνουμε εμείς. Στη συγκεκριμένη κατασκευή κατακλέψαμε την ιδέα από την Κατερίνα την Παπαευθυμίου...ακόμα και το πατρόν της...:)


Εβαλε χέρι και λίγο η κυρία για να βάλει το κορδονάκι και τα χαντράκια


Και αφού στέγνωσαν πήραμε τα πινέλα μας να τα βαψουμε...ειχαμε πει να κάνουμε μυτούλα και ματάκια...αλλά στην πορεία μας άρεσε το εξώφυλλο του παραμυθιού...οπότε...να τα περιστεράκια μας ζωγραφισμένα σαν τον Φασιανό.Ευχαριστούμε Pitsina για την ιδέα του Φασιανού





Μετά αποφασίσαμε να ''κλέψουμε'' μια επίσης πολύ όμορφη ιδέα από το 44ο Νηπιαγωγείο Περιστερίου...διαλέξαμε παλάμη...διαλέξαμε πουλάκι από την ιστορία και να τα παλαμοπουλάκια μας...
Τα κόψαμε γύρω γυρω όπως μπορούσαμε και τα κολλήσαμε σε χαρτί του μέτρου θελοντας με εικόνα να πούμε το παραμύθι. Εδώ η πάπια λέει τα παράπονα της στο παγώνι

Το παγώνι φυλακίζει ενα πουλάκι και αυτό κάθεται κάτω...για αυτό το κεφάλι του είναι πεσμένο μου είπε ο μικρός ζωγράφος...
Τ
η καρδερίνα και ο σπίνος κάνουν φασαρία...και τους παίρνει είδηση από κάτω η χήνα
αφού τα κολλήσαμε όλα τα πουλάκια , πήραμε από το κουτί με τα ετοιμα γραμματάκια όποια χρειαζόμασταν για να φτιάξουμε τον τίτλο της αφίσας μας

και να η ομαδική μας εργασία που εμεινε ελλειπής γιατί δεν προλάβαμε να βάλουμε λόγια στα πουλάκια...θα το κάνουμε τη Δευτέρα όμως γιατί το υποσχεθήκαμε :)