Πρόκνη και Φιλομήλα....Χελιδονακι και Αηδονάκι!

Ορίστε λοιπόν και λίγη μυθολογία....

Η αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο θέμα το είχα διαβάσει σε ένα παλιό τεύχος του περιοδικού Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, το είχα αποθηκευσει στο φάκελο μου και δεν το είχα κάνει ποτέ....

Ο μύθος όπως παρουσιάζεται στο τεύχος είναι λίγο διαφοροποιημένος σε σχέση με τον πραγματικό και προσαρμοσμένος στα μέτρα αυτής της ηλικίας....

Πρόκνη και Φιλομήλα λοιπόν....

δυο αδερφές που ζούσαν στην Αθήνα και ήταν κόρες ενός ξακουστού βασιλιά. Πολύ όμορφες και προικισμενες στο να υφαίνουν, να κεντάνε και να τραγουδάνε...Όμως εκεί που ζούσαν ευτυχισμένες στην πόλη τους ξέσπασε πόλεμος και ο πατέρας τους ο βασιλιάς ήταν πολύ γέρος για να πολεμήσει και τα καταφέρει να νικήσει...

Εμφανίζεται λοιπόν σαν απομηχανής θεός ένας βασιλιάς από τη Θράκη ο Τηρέας και σαν καλός πολεμιστής προσφέρθηκε να βοηθήσει το βασιλιά. Ο πόλεμος τελείωσε και ο Τηρέας έφερε τη νίκη στην Αθήνα και ο βασιλιάς προς τιμή του διοργάνωσε ένα μεγάλο γεύμα. Στο γεύμα η κόρη του η Πρόκνη για να τιμήσει τους πολεμιστές τους κέρασε κρασί και ο Τηρέας με το που την είδε θαμπώθηκε από την ευγένεια και την ομορφιά της και ζήτησε από τον πατέρα της να την παντρευτεί και να την πάρει στη μακρινή του πόλη. Ο βασιλιάς στην αρχή αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε να την αποχωριστεί αλλά δεν στο τέλος δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς αφού τον είχε βοηθήσει στον πόλεμο και έτσι συμφώνησε...

Η Πρόκνη στεναχωρήθηκε πολύ γιατί θα έχανε την αγαπημένη αδερφή της αλλά αναγκάστηκε να παντρευτεί και να φύγει για τη Θράκη. Με τον καιρό τον αγάπησε και μάλιστα γεννησε και ένα αγοράκι αλλά η σκέψη της ήταν συνέχεια στην αδερφή και τον πατέρα της και ήταν πολύ στεναχωρημένη. Ο Τηρέας αποφάσισε τότε να πάει στην Αθήνα να φέρει την αδερφή της, όμως όταν πήγε και τη ζήτησε από τον πατέρα της του ήρθε μια ιδέα...να την φυλακίσει σε ένα ψηλό πύργο για να την βλέπει μόνο αυτός , επειδή και η Φιλομήλα ήταν πολύ όμορφη. Μόλις άρχισαν το ταξίδι τους την έπιασε και της τα είπε όλα αυτά και η Φιλομήλα κατάλαβε ότι δε θα έφτανε ποτέ στην αδερφή της και πήδηξε στη θάλασσα για να σωθεί. Ο Τηρέας βούτηξε και αυτός, την έσωσε και για να μη μιλήσει της έκοψε τη γλώσσα και όταν έφτασαν την έκλεισε στον πύργο και είπε στην Πρόκνη ότι πνίγηκε....

Η Φιλομήλα όμως σαν έξυπνη κοπέλα βρήκε τρόπο να επικοινωνήσει με την αδερφή της και ας μη μπορούσε να μιλήσει...Ύφαινε κάθε μέρα στον αργαλειό της ένα υφαντό και πάνω του κεντούσε  την ιστορία της. Όταν τελείωσε παρακάλεσε τον υπηρέτη της να το πάει δώρο στη βασίλισσα δηλαδή την αδερφή της και να την πει ότι είναι δώρο από την Κυρά του Πύργου...Η Πρόκνη όταν το πήρε απόρησε γιατί δεν ήξερε ότι υπάρχει κάποιος στον πύργο...το άνοιξε γρήγορα και τι να δει...το υφαντό της αδερφής της...έτρεξε αμέσως να τη βρει..την ελευθέρωσε και έτρεξαν στο δάσος να κρυφτούν μέχρι να περάσει η νύχτα και το πρωί να μπουν στο καράβι για να φύγουν. Ο Τηρέας όμως τις κατάλαβε και άρχισε να τις κυνηγά.

Λίγο πριν τις προφτάσει η Πρόκνη φώναξε στους θεούς του Ολύμπου να τις βοηθήσουν και οι θεοί τις λυπήθηκαν και μεταμόρφωσαν την Πρόκνη που ττραγουδούσε όμορφα σε αηδόνι και την Φιλομήλα που δεν είχε πιά μιλιά αλλά κένταγε όμορφα σε χελιδόνι. Όσο για τον Τηρέα...τον μεταμόρφωσαν σε έποπα δηλαδή πολεμιστή τον γνωστό μας Τσαλαπετεινό!!

Επειδή το μόνο που βρήκα στο ίντερνετ ήταν αυτή η εικόνα από το μύθο.....

έψαξα και βρήκα κάποιες παρεμφερεις εικόνες για να τις αντιπαραβάλω με το μύθο αφού είχε μόνο λόγια...έτσι να ένας στρατιώτης...

 ένας βασιλιάς να μιλάει σε στρατιώτη....

ένας πύργος...

 ένα υφαντό με παραστάσεις....

το αηδόνι και το χελιδόνι...

να και ο Τσαλαπετεινός....

και ήρθε η ώρα για τη δημιουργία μας...το παραμύθι μας πλέον με λόγια και εικόνες!!!

ελπίζω να το απολαύσατε...και αύριο τα νεότεραααα!!!