Ο ΧΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΟΥΛΑ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥΣ

" θλίψη, στεναχώρια, αγάπη και θυμός, ηρεμία, έκπληξη και γέλια πολλά, πόνος, αναστάτωση, αγωνία και χαρά όλα είναι συναισθήματα δικά μου και είμαι περήφανη γι' αυτά. Ξέρω πια να γελάω, να πονάω, να κλαίω και να μιλώ και όταν θέλω κάτι θα το λέω όπως θα το αισθανθώ....''
                                                                                  από το παραμύθι "Η παλέτα των συναισθημάτων"

Αγαπημένο παραμύθι που δυστυχώς δεν κατάφερα να αποκτήσω στην προσωπική μου βιβλιοθήκη και αγαπημένα λόγια που συνοψίζουν το μήνυμα της συναισθηματικής αγωγής στο νηπιαγωγείο.
Τα συναισθήματα είναι ένα θέμα που δουλευεται στο νηπιαγωγείο όλο το χρόνο και με κάθε ευκαιρία που τυχόν προκύπτει...τα συναισθήματα είναι ένας πολύτιμος θησαυρός που πρέπει να τα καλωσορίσουμε στην ψυχή μας, να τα αναγνωρίσουμε και να τα εκφράζουμε με κάθε ευκαιρία.
Εγώ προσωπικά τα δουλεύω κάθε χρόνο και μάλιστα 2 χρόνια τα έχω πάρει και ως πρόγραμμα στο σχολείο και προσπαθώ να τα προσαρμόσω και από την αρχή κάθε χρονιάς αφού τα ερεθίσματα και οι αφορμές είναι συνέχεια μπροστά μας....Για αυτό λοιπόν σήμερα λέω να σας παρουσιάσω τους φίλους μου που τους έχω πάντα μαζί μου πλέον στην τάξη....

Ο ΧΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΧΑΡΟΥΛΑ ΤΑ ΔΥΟ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ

Η ΜΕΝΗ Η ΛΥΠΗΜΕΝΗ

Ο ΘΥΜΙΟΣ Ο ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ

Η ΚΑΡΔΟΥΛΑ Η ΑΓΑΠΟΥΛΑ

ΚΑΙ Ο ΑΡΗΣ Ο ΦΟΒΙΤΣΙΑΡΗΣ

Τα παραπάνω φιλαράκια τα είχα πάρει από το υλικό μιας καλής μου προισταμένης....(Γιώτα με ακούς?????) πριν 2 χρόνια και ήταν υλικό από το Μουσείο Συναισθημάτων....ήταν μια φωτοτυπία με κάθε ανθρωπάκι και ήθελε να το ζωγραφίσει το παιδί και να σκεφτεί  γιατί άραγε να νιώθει έτσι το ανθρωπάκι...εγώ είπα να το πάω λίγο παραπέρα...φωτοτύπισα τα ανθρωπάκια, τα κόλλησα σε χαρτόνια, τα έκοψα γύρω γύρω...πλαστικοποίηση και να τα!!! στην αρχή κόλλησα γλωσσοπίεστρα από πίσω και τα έκανα κούκλες που από την αρχή της χρονιάς της περσινής όταν κάνει συνέβαινε στην τάξη τα εμφάνιζα...πχ...έκανε κάτι ένα παιδάκι και χάρηκα??τσουπ!!να την η χαρούλα!!! δεν εφάρμοσε κάποιο παιδί έναν κανόνα??τσουπ!!!να την η Μένη η λυπημένη!!και κάποια στιγμή εμφανίστηκαν όλοι οι φίλοι μας και τους βάλαμε σε περίοπτη θέση να τους βλέπουμε!!τα ονόματα τα έβγαλαν και τα παιδιά και τα υιοθέτησα να σας πω την αλήθεια :) όταν μπήκαμε κανονικά στο θέμα των συναισθημάτων...τους βάλαμε στα κλαδιά τους δέντρου των συναισθημάτων που θα σας δείξω άλλη φορά...παίξαμε κουκλοθέατρο μαζί τους...τους χρησιμοποιήσαμε σε προβληματικές καταστάσεις...φτιάξαμε για το σπίτι ίδιους κτλ...κτλ...σαν κατασκευή και ιδέα με βοήθησε πολύ γιατί σε κάθε κατάσταση που εμφανιζόταν κάποιος από τους φίλους μας αυτούς υπήρχε και η συζήτηση για ποιο λόγο εμφανίστηκε??τι ένιωσε??τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να μην είναι έτσι και σιγά σιγά το υιοθέτησαν και τα παιδιά να σκέφτονται ταυτόχρονα τι θα μπορούσαν να κάνουν για να μην είμαστε λυπημένοι...θυμωμένοι κτλ...
Σας βάζω και μερικές από αυτές τις φωτοτυπίες για όποια θέλει να τα χρησιμοποιήσει...δεν υπάρχουν για όλα καθώς φωτοτύπισα τα αρχικά αγοράκια και κοριτσάκια και τα προσάρμοσα στο συναίσθημα που ηθελα ζωγραφίζοντας το πρόσωπο...

καλή διασκέδαση λοιπόν!!!